|
Incipit
V.
Deus +
in adjutorium meum intende.
R.
Domine, ad adjuvandum me festina.
V.
Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
R.
Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in saecula
saeculórum. Amen
Alleluia
Psalmi
{ex Psalterio secundum diem}
Ant.
Dominus regnavit * exsultet terra
Psalmus 96
[1]
96:1
Dóminus regnávit, exsúltet terra:
‡ *
læténtur ínsulæ multæ.
96:2
Nubes, et calígo in circúitu ejus: * justítia, et judícium
corréctio sedis ejus.
96:3
Ignis ante ípsum præcédet, * et inflammábit in circúitu inimícos
ejus.
96:4
Illuxérunt fúlgura ejus orbi terræ: * vidit, et commóta est
terra.
96:5
Montes, sicut cera fluxérunt a fácie Dómini: * a fácie Dómini
omnis terra.
96:6
Annuntiavérunt cæli justítiam ejus: * et vidérunt omnes pópuli
glóriam ejus.
96:7
Confundántur omnes, qui adórant sculptília: * et qui gloriántur
in simulácris suis.
96:8
Adoráte eum, omnes Ángeli ejus: * audívit, et lætáta est Sion.
96:9
Et exsultavérunt fíliæ Judæ, * propter judícia tua, Dómine:
96:10
Quóniam tu Dóminus Altíssimus super omnem terram: * nimis
exaltátus es super omnes deos.
96:11
Qui dilígitis Dóminum, odíte malum: * custódit Dóminus ánimas
sanctórum suórum, de manu peccatóris liberábit eos.
96:12
Lux orta est justo, * et rectis corde lætítia.
96:13
Lætámini, justi, in Dómino: * et confitémini memóriæ
sanctificatiónis ejus.
V.
Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
R.
Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in saecula
saeculórum. Amen
Ant.
Dominus regnavit * exsultet terra
Ant.
Te decet hymnus * Deus in Sion
Psalmus 64
[2]
64:1
Te decet hymnus, Deus, in Sion:
‡
* et tibi reddétur votum
in Jerúsalem.
64:2
Exáudi oratiónem meam: * ad te omnis caro véniet.
64:3
Verba iniquórum prævaluérunt super nos: * et impietátibus
nostris tu propitiáberis.
64:4
Beátus, quem elegísti, et assumpsísti: * inhabitábit in átriis
tuis.
64:5
Replébimur in bonis domus tuæ: sanctum est templum tuum, *
mirábile in æquitáte.
64:6
Exáudi nos, Deus, salutáris noster, * spes ómnium fínium terræ,
et in mari longe.
64:7
Præparans montes in virtúte tua, accínctus poténtia: * qui
contúrbas profúndum maris sonum flúctuum ejus.
64:8
Turbabúntur gentes, et timébunt qui hábitant términos a signis
tuis: * éxitus matutíni, et véspere delectábis.
64:9
Visitásti terram, et inebriásti eam: * multiplicásti locupletáre
eam.
64:10
Flumen Dei replétum est aquis, parásti cibum illórum: * quóniam
ita est præparátio ejus.
64:11
Rivos ejus inébria, multíplica genímina ejus: * in stillicídiis
ejus lætábitur gérminans.
64:12
Benedíces corónæ anni benignitátis tuæ: * et campi tui
replebúntur ubertáte.
64:13
Pinguéscent speciósa desérti: * et exsultatióne colles
accingéntur.
64:14
Indúti sunt aríetes óvium, et valles abundábunt fruménto: *
clamábunt, étenim hymnum dicent.
V.
Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
R.
Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in saecula
saeculórum. Amen
Ant.
Te decet hymnus * Deus in Sion
Ant.
Tibi Domine psallam * et intelligam in via immaculata
Psalmus 100
[3]
100:1
Misericórdiam, et judícium * cantábo tibi, Dómine:
100:2
Psallam, et intélligam in via immaculáta, * quando vénies ad me.
100:3
Perambulábam in innocéntia cordis mei, * in médio domus meæ.
100:4
Non proponébam ante óculos meos rem injústam: * faciéntes
prævaricatiónes odívi.
100:5
Non adhæsit mihi cor pravum: * declinántem a me malígnum non
cognoscébam.
100:6
Detrahéntem secréto próximo suo, * hunc persequébar.
100:7
Supérbo óculo, et insatiábili corde, * cum hoc non edébam.
100:8
Óculi mei ad fidéles terræ ut sédeant mecum: * ámbulans in via
immaculáta, hic mihi ministrábat.
100:9
Non habitábit in médio domus meæ qui facit supérbiam: * qui
lóquitur iníqua, non diréxit in conspéctu oculórum meórum.
100:10
In matutíno interficiébam omnes peccatóres terræ: * ut
dispérderem de civitáte Dómini omnes operántes iniquitátem.
V.
Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
R.
Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in saecula
saeculórum. Amen
Ant.
Tibi Domine psallam * et intelligam in via immaculata
Ant.
Domine magnus es tu * et praeclarus in virtute tua
Canticum Judith
[4]
(Canticum Judith *
Judith 16:15-22)
16:15
Hymnum cantémus Dómino, * hymnum novum cantémus Deo nostro.
16:16
Adonái, Dómine, magnus es tu, et præclárus in virtúte tua, * et
quem superáre nemo potest.
16:17
Tibi sérviat omnis creatúra tua: * quia dixísti, et facta sunt:
16:18
Misísti spíritum tuum, et creáta sunt, * et non est qui resístat
voci tuæ.
16:19
Montes a fundaméntis movebúntur cum aquis: * petræ, sicut cera,
liquéscent ante fáciem tuam.
16:20
Qui autem timent te, * magni erunt apud te per ómnia.
16:21
Væ genti insurgénti super genus meum: Dóminus enim omnípotens
vindicábit in eis, * in die judícii visitábit illos.
16:22
Dabit enim ignem, et vermes in carnes eórum, * ut urántur, et
séntiant usque in sempitérnum.
V.
Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
R.
Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in saecula
saeculórum. Amen
Ant.
Domine magnus es tu * et praeclarus in virtute tua
Ant.
Laudabo Deum meum * in vita mea
Psalmus 145
[5]
145:1
Lauda, ánima mea, Dóminum, laudábo Dóminum in vita mea: *
psallam Deo meo quámdiu fúero.
145:2
Nolíte confídere in princípibus: * in fíliis hóminum, in quibus
non est salus.
145:3
Exíbit spíritus ejus, et revertétur in terram suam: * in illa
die períbunt omnes cogitatiónes eórum.
145:4
Beátus, cujus Deus Jacob adjútor ejus, spes ejus in Dómino, Deo
ipsíus: * qui fecit cælum et terram, mare, et ómnia, quæ in eis
sunt.
145:5
Qui custódit veritátem in sæculum, facit judícium injúriam
patiéntibus: * dat escam esuriéntibus.
145:6
Dóminus solvit compedítos: * Dóminus illúminat cæcos.
145:7
Dóminus érigit elísos, * Dóminus díligit justos.
145:8
Dóminus custódit ádvenas, pupíllum et víduam suscípiet: * et
vias peccatórum dispérdet.
145:9
Regnábit Dóminus in sæcula, Deus tuus, Sion, * in generatiónem
et generatiónem.
V.
Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
R.
Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in saecula
saeculórum. Amen
Ant.
Laudabo Deum meum * in vita mea
Capitulum Hymnus
Versum
{ex Psalterio secundum diem}
Rom. 13, 12-13
Nox
praecessit, dies autem appropinquavit.
Abjiciamus ergo opera tenebrarum, et
induamur arma lucis. Sicut in die honeste ambulemus.
R.
Deo gratias
Hymnus
Nox,
et tenebrae, et nubila,
Confusa mundi et turbida:
Lux intrat, albescit polus:
Christus venit: discedite.
Caligo terrae
scinditur
Percussa solis spiculo,
Rebusque jam color redit,
Vultu nitentis sideris.
Te, Christe, solum novimus:
Te mente pura et simplici,
Flendo et canendo quaesumus,
Intende nostris sensibus.
Sunt multa fucis illita,
Quae luce purgentur tua:
Tu, vera lux coelestium,
Vultu sereno illumina.
Deo Patri sit gloria,
Ejusque soli Filio,
Cum Spiritu Paraclito,
Nunc et per omne saeculum.
Amen.
V.
Repleti sumus mane misericordia tua.
R.
Exsultavimus, et delectati sumus.
Canticum Benedictus
{Antiphona ex Proprio Sanctorum}
Ant.
De manu omnium * qui oderunt nos, liberavit nos Deus
(Canticum
Zachariae * Luc. 1:68-79)
1:68
Benedictus Dóminus, Deus Israël: * quia visitávit, et fecit
redemptiónem plebis suæ:
1:69
Et eréxit cornu salútis nobis: * in domo David, púeri sui.
1:70
Sicut locútus est per os sanctórum, * qui a sæculo sunt,
prophetárum ejus:
1:71
Salútem ex inimícis nostris, * et de manu ómnium, qui odérunt
nos.
1:72
Ad faciéndam misericórdiam cum pátribus nostris: * et memorári
testaménti sui sancti.
1:73
Jusjurándum, quod jurávit ad Ábraham patrem nostrum, * datúrum
se nobis:
1:74
Ut sine timóre, de manu inimicórum nostrórum liberáti, *
serviámus illi.
1:75
In sanctitáte, et justítia coram ipso, * ómnibus diébus nostris.
1:76
Et tu, puer, Prophéta Altíssimi vocáberis: * præíbis enim ante
fáciem Dómini, paráre vias ejus:
1:77
Ad dandam sciéntiam salútis plebi ejus: * in remissiónem
peccatórum eórum:
1:78
Per víscera misericórdiæ Dei nostri: * in quibus visitávit nos,
óriens ex alto:
1:79
Illumináre his, qui in ténebris, et in umbra mortis sedent: * ad
dirigéndos pedes nostros in viam pacis.
V.
Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
R.
Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in saecula
saeculórum. Amen
Ant.
De manu omnium * qui oderunt nos, liberavit nos Deus
Preces
Feriales{omittitur}
Oratio
{ex Proprio Sanctorum}
V.
Domine exaudi orationem meam
R.
Et clamor meus ad te veniat
Oremus
Oratio missing
V.
Domine exaudi orationem meam
R.
Et clamor meus ad te veniat
Conclusio
V.
Benedicamus Domino
R.
Deo gratias
V.
Fidelium animae per misericordiam Dei requiescant in pace.
R.
Amen.
|
