PROPRIO DELLA S. MESSA

tratto dal Missale Romanum a.D. 1962 promulgatum

e traduzione italiana delle letture secondo

la traduzione proposta dalle CEI

 

Posticipazione della
Festa del Corpus Dómini

II Domenica dopo Pentecoste

CORPUS D
ÓMINI
DOMÍNICA II POST PENTECOSTE
N


 

INTRÓITUS

Ps. 80, 17 - Cibávit eos ex ádipe fruménti, allelúia: et de petra, melle saturávit eos, allelúia, allelúia, allelúia. Ps. 80, 2 - Exsultáte Deo adiutóri nostro: iubiláte Deo Iacob. Glória Patri… Ps. 80, 17 - Cibávit eos ex ádipe… 

 

Sal. 80, 17 - Li ha nutriti col fiore del frumento, allelúia: e li ha saziati col miele scaturito dalla roccia, allelúia, allelúia, allelúia. Sal. 80, 2 - Esultate in Dio nostro aiuto: rallegratevi nel Dio di Giacobbe. Gloria al Padre… Sal. 80, 17 - Li ha nutriti col fiore…

 

ORÁTIO

Deus, qui nobis sub Sacraménto mirábili passiónis tuæ memóriam reliquísti: tríbue, quǽsumus, ita nos Córporis et Sánguinis tui sacra mystéria venerári; ut redemptiónis tuæ fructum in nobis iúgiter sentiámus. Qui vivis et regnas cum Deo Patre in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum. Sancti nóminis tui, Dómine, timórem páriter et amórem fac nos habére perpétuum: quia numquam tua gubernatióne destítuis, quos in soliditáte tuæ dilectiónis instítuis. Per Dóminum nostrum Iesum Christum, Fílium tuum, qui tecum vívit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
M. - Amen. 

 

O Dio, che nell’ammirabile Sacramento ci lasciasti la memoria della tua Passione: concedici, Te ne preghiamo, di venerare i sacri misteri del tuo Corpo e del tuo Sangue cosí da sperimentare sempre in noi il frutto della tua redenzione. Tu che sei Dio, e vivi e regni con Dio Padre, nell’unità dello Spirito Santo, per tutti i sécoli dei sécoli. Del tuo santo nome, o Signore, fa che nutriamo perpetuo timore non meno che amore, poiché non privi mai del tuo aiuto quelli che stabilisci nella saldezza della tua dilezione. Per il nostro Signore Gesù Cristo, tuo Figlio, che è Dio, e vive regna con Te, nell’unità dello Spirito Santo, per tutti i sécoli dei sécoli.

 

EPISTOLA

Léctio Epístolæ B. Pauli Ap. ad Corínthios, I, 11, 23-29

 

Fratres: Ego énim accépi a Dómino quod et trádidi vobis, quóniam Dóminus Iesus in qua nocte tradebátur, accépit panem, et grátias ágens fregit, et dixit: Accípite, et manducáte: hoc est corpus meum, quod pro vobis tradétur: hoc fácite in meam commemoratiónem. Simíliter et cálicem, postquam coenávit, dícens: Hic calix novum testaméntum est in meo sánguine. Hoc fácite, quotiescúmque bibétis, in meam commemoratiónem. Quotiescúmque enim manducábitis panem hunc, et cálicem bibétis, mortem Dómini annuntiábitis, donec véniat. Itaque quicúmque manducáverit panem hunc, vel bíberit cálicem Dómini indígne, reus erit córporis et sánguinis Dómini. Probet áutem seípsum homo: et sic de pane illo edat, et de cálice bibat. Qui enim mandúcat et bibit indígne, iudícium sibi mandúcat et bibit: non diiúdicans corpus Dómini.

M. - Deo grátias.

 

Fratelli: Io stesso ho appreso dal Signore quello che ho insegnato a voi: il Signore Gesú, nella stessa notte nella quale veniva tradito: prese il pane, e rendendo grazie, lo spezzò e disse: Prendete e mangiate, questo è il mio corpo che sarà immolato per voi: fate questo in memoria di me. Similmente, dopo cena, prese il calice, dicendo: Questo calice è il nuovo patto nel mio sangue, tutte le volte che ne berrete, fate questo in memoria di me. Infatti, tutte le volte che mangerete questo pane e berrete questo calice, annunzierete la morte del Signore fino a quando Egli verrà. Chiunque perciò avrà mangiato questo pane e bevuto questo calice indegnamente, sarà reo del Corpo e del Sangue del Signore. Dunque, l’uomo esamini sé stesso e poi mangi di quel pane e beva di quel calice: chi infatti mangia e beve indegnamente, mangia e beve la sua condanna, non riconoscendo il corpo del Signore.

M. - Deo grátias.

 

GRADUALE

Ps. 144, 15-16 - Oculi ómnium in te spérant, Dómine: et tu das illis escam in témpore opportúno. Aperis tu manum tuam: et imples omne ánimal benedictióne.  

 

Sal. 144, 15-16 - Gli occhi di tutti sperano in Te, o Signore: e Tu concedi loro il cibo a tempo opportuno. Apri la tua mano: e colma ogni essere vivente della tua benedizione.

 

ALLELÚIA

Allelúia, allelúia. Io. 6, 56-57 - Caro mea vere est cibus,  et sánguis meus vere est potus: qui mandúcat meam carnem, et bibit meum sánguinem, in me manet, et ego in eo. Allelúia.. 

 

Allelúia, allelúia. Gio. 6, 56-57 - La mia carne è vera mente cibo,  e il mio sangue è veramente bevanda: chi mangia la mia carne e beve il mio sangue, rimane in me e io in lui. Allelúia.. 

 

SEQUÉNTIA

1 Lauda Sion, Salvatórem, / lauda ducem et pastórem, / in hymnis et cánticis.  2 Quantum potes, tantum aude: / quia maior omni laude, / nec laudáre súfficis.  3 Laudis thema speciális, / panis vivus et vitális, / hódie propónitur.  4 Quem in sacræ mensa coenæ, / turbæ fratrum duodénæ, / datum non ambígitur.  5 Sit laus plena, sit sonóra, / sit iucúnda, sit decóra / mentis iubilátio.  6 Dies énim solémnis ágitur, / in qua mensæ prima recólitur / huius institútio.  7 In hac mensa novi Regis, / novum Pascha novæ legis, / Phase vetus términat.  8 Vetustátem nóvitas, / umbram fugat véritas, / noctem lux elíminat.  9 Quod in coena Christus gessit, / faciéndum hoc expréssit / in sui memóriam.  10 - Docti sacris institútis, / panem, vinum in salútis / consecrámus hóstiam.  11 - Dogma datur Christiánis, / quod in carnem tránsit panis, / et vinum in sánguinem.  12 - Quod non capis, quod non vides, / animósa firmat fides, / præter rerum órdinem.  13 - Sub divérsis speciébus, / signis tantum, et non rebus, / latent res exímiæ.  14 - Caro cibus, sánguis potus: / manet tamen Christus totus, / sub utráque spécie.  15 - A suménte non concísus, / non confráctus, non divísus: / ínteger accípitur.  16 - Sumit unus, sumunt mille: / quantum isti, tantum ille: / nec sumptus consúmitur.  17 - Sumunt boni, sumunt mali: / sorte tamen inæquáli, / vitæ vel intéritus.  18 - Mors est malis, vita bonis: / vide paris sumptiónis, / quam sit dispar éxitus.  19 - Fracto demum sacrámento, / ne vacílles, sed meménto, / tantum esse sub fragménto, / quantum toto tégitur.  20 - Nulla rei fit scissúra: / signi tantum fit fractúra, / qua nec status, nec statúra, / signáti minúitur.  21 - Ecce Panis Angelórum, / factus cibus viatórum: / vere panis filiórum, / non mitténdus cánibus.  22 - In figúris præsignátur, / cum Isaac immolátur: / Agnus Paschæ deputátur: / datur manna pátribus.  23 - Bone pastor, panis vere, / Iesu, nostri miserére: / tu nos pasce, nos tuére: / tu nos bona fac vidére, / in terra vivéntium.  24 - Tu, qui cuncta scis et vales: / qui nos pascis hic mortáles: / tuos tibi commensáles, / coherédes et sodáles, / fac sanctórum cívium. Amen. Allelúia.  

 

1 Loda, o Sion, il Salvatore, loda il capo e il pastore, con inni e càntici.  2 Quanto puoi, tanto inneggia: ché è superiore a ogni lode, né basta il lodarlo.  3 Il pane vivo e vitale è il tema di lode speciale, che oggi si propone.  4 Che nella mensa della sacra cena, fu distribuito ai dodici fratelli, è indubbio.  5 Sia lode piena, sia sonora, sia giocondo e degno il giúbilo della mente.  6 Poiché si celebra il giorno solenne, in cui in primis fu istituito questo banchetto.  7 In questa mensa del nuovo Re, la nuova Pasqua della nuova legge estingue l’antica.  8 Il nuovo rito allontana l’antico, la verità l’ombra, la luce elímina la notte.  9 Ciò che Cristo fece nella cena, ordinò che venisse fatto in memoria di sé.  10 - Istruiti dalle sacre leggi, consacriamo nell’ostia di salvezza il pane e il vino.  11 - Ai Cristiani è dato il dogma: che il pane si muta in carne, e il vino in sangue.  12 - Ciò che non capisci, ciò che non vedi, lo afferma pronta la fede, oltre l’ordine naturale.  13 - Sotto specie diverse, che son solo segni e non sostanze, si celano realtà sublimi.  14 - La carne è cibo, il sangue bevanda, ma Cristo è intero sotto l’una e l’altra specie.  15 - Da chi lo assume, non viene tagliato, spezzato, diviso: ma preso integralmente.  16 - Lo assuma uno, lo assumino in mille: quanto riceve l’uno tanto gli altri: né una volta ricevuto viene consumato.  17 - Lo assumono i buoni e i cattivi: ma con diversa sorte di vita e di morte.  18 - Pei cattivi è morte, pei buoni vita: oh che diverso ésito ha una stessa assunzione!  19 - Spezzato poi il Sacramento, non temere, ma ricorda che tanto è nel frammento quanto nel tutto.  20 - Non v’è alcuna separazione: solo un’apparente frattura, né vengono diminuiti stato e grandezza del simboleggiato.  21 - Ecco il pane degli Angeli, fatto cibo dei viandanti: in vero il pane dei figli non è da gettare ai cani.  22 - Prefigurato con l’immolazione di Isacco, col sacrificio dell’Agnello Pasquale, e con la manna donata ai padri.  23 - Buon pastore, pane vero, o Gesú, abbi pietà di noi: Tu ci pasci, ci difendi: fai a noi vedere il bene nella terra dei viventi.  24 - Tu che tutto sai e tutto puoi: che ci pasci, qui, mortali: fa che siamo tuoi commensali, coeredi e compagni dei santi del cielo. Amen. Allelúia

 

EVANGÉLIUM

Sequéntia S. Evangélii secundum Ioánnem, 6, 56-59

                                                                          

In illo témpore: Dixit Iesus turbis Iudæórum: Caro mea vere est cibus, et sánguis meus vere est potus. Qui mandúcat meam carnem, et bibit meum sánguinem, in me manet, et ego in illo. Sicut misit me vivens Pater, et ego vivo propter Patrem: et qui mandúcat me, et ipse vivet propter me. Hic est panis, qui de coelo descéndit. Non sicut manducavérunt patres vestri manna, et mórtui sunt. Qui mandúcat hunc panem, vivet in ætérnum.

M. - Laus tibi Christe.

 

In quel tempo: Gesú disse alle folle dei Guidei: La mia carne è veramente cibo, e il mio sangue è veramente bevanda. Chi mangia la mia carne e beve il mio sangue, vive in me e io in lui. Come è vivo il Padre che mi ha mandato, e io vivo del Padre, cosí chi mangia la mia carne vive di me. Questo è il pane che discende dal cielo. Non come i vostri padri che mangiarono la manna e sono morti. Chi mangia questo pane vivrà in eterno.

                                                                               

ANTÍPHONA AD OFFERTÓRIUM

Lev. 21, 6 - Sacerdótes Dómini incénsum et panes ófferunt Deo: et ídeo sancti erunt Deo suo, et non pólluent nomen eius, allelúia. 

 

Lev. 21, 6 - I sacerdoti del Signore offrono incenso e pane a Dio: perciò saranno santi per il loro Dio e non profaneranno il suo nome, allelúia.

 

SECRÉTA

Ecclésiæ tuæ, quǽsumus, Dómine, unitátis et pacis propítius dona concéde: quæ sub oblátis munéribus mystice designántur. Per Dóminum nostrum Iesum Christum, Fílium tuum, qui tecum vívit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.  
M. - Amen.

 

O Signore, Te ne preghiamo, concedi propizio alla tua Chiesa i doni dell’unità e della pace, che misticamente son figurati dalle oblazioni presentate. Per il nostro Signore Gesú Cristo, tuo Figlio, che è Dio, e vive regna con Te, nell’unità dello Spirito Santo, per tutti i sécoli dei sécoli.

 

PREFAZIO DELLA SS. TRINITÀ

 

COMMÚNIO

I Cor., 11, 26-27 - Quotiescúmque manducábitis panem hunc, et cálicem bibétis, mortem Dómini annuntiábitis, donec véniat: itaque quicúmque manducáverit panem, vel bíberit cálicem Dómini indígne, reus erit córporis et sánguinis Dómini, allelúia.

 

I Cor., 11, 26-27 - Tutte le volte che mangerete questo pane e berrete questo calice, annunzierete la morte del Signore, finché verrà: ma chiunque avrà mangiato il pane e bevuto il sangue indegnamente sarà reo del Corpo e del Sangue del Signore, allelúia.)

 

 

POSTCOMMÚNIO

Fac nos, quǽsumus, Dómine, divinitátis tuæ sempitérna fruitióne repléri: quam pretiósi Córporis et Sánguinis tui temporális percéptio præfigúrat: Qui vivis et regnas cum Deo Patre in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum. Sumptis munéribus sacris, quǽsumus, Dómine: ut, cum frequentatióne mystérii, crescat nostræ salútis efféctus. Per Dóminum nostrum Iesum Christum, Fílium tuum, qui tecum vívit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
M. - Amen.
 

 

O Signore, Te ne preghiamo, fa che possiamo godere del possesso eterno della tua divinità: prefigurato dal tuo prezioso Corpo e Sangue che ora riceviamo. Tu che sei Dio, e vivi e regni con Dio Padre, nell’unità dello Spirito Santo, per tutti i secoli dei secoli. Ricevuti, o Signore, i sacri doni, Ti preghiamo affinché frequentando questi divini misteri, cresca l’effetto della nostra salvezza. Per il nostro Signore Gesù Cristo, tuo Figlio, che è Dio, e vive regna con Te, nell’unità dello Spirito Santo, per tutti i sécoli dei sécoli.

 

PROCESSIONE

1 Pange, Lingua, Gloriósi Córporis mystérium, Sanguinísque pretiósi, Quem in mundi prétium Fructus ventris generósi Rex effúdit géntium.  2 Nobis datus, nobis natus Ex intácta Vírgine, Et in mundo conversátus, Sparso verbi sémine, Sui moras incolátus Miro cláusit órdine.  3 In suprémæ nocte coenæ Recúmbens cum frátribus, Observáta lege plene Cibis in legálibus, Cibum turbæ duodénæ Se dat suis mánibus.  4 Verbum caro, panem verum Verbo carnem éfficit, Fitque Sánguis Christi merum, Et si sensus déficit Ad firmándum cor sincérum Sola fides súfficit. (genufléctitur)  5 Tantum Ergo Sacraméntum Venerémur cérnui: Et antíquum documéntum Novo cedat rítui: Prǽstet fides suppleméntum Sénsuum deféctui. (surgétur)  6 Genitóri, Genitóque Laus et iubilátio, Salus, honor, virtus quoque Sit et benedíctio: Procedénti ab utróque Compar sit laudátio. Amen.  

 

1 Canta, o lingua, del glorioso Corpo, il mistero, E del Sangue prezioso, Che a riscatto del mondo Ha sparso il Re delle genti Frutto di seno generoso.  2 A noi dato, nato per noi Da pura Vergine, Dopo aver vissuto nel mondo E sparso il seme della parola, La sua vita mortale Chiuse colla mirabile istituzione.  3 Nella notte dell’ultima cena, Sedendo a mensa coi fratelli, Osservata pienamente la legge Intorno ai cibi legali, Ai suoi Dodici dà in cibo Se stesso con le proprie mani.  4 Il Verbo incarnato, trasforma Con una parola il pane nel suo Corpo E il vino nel proprio Sangue, E se i nostri sensi sono deboli A confermare un cuor sincero Basta la sola fede. (ci si inginocchia)  5 Cosí tanto Sacramento, dunque, Veneriamo prostrati: E l’antico rito Ceda al nuovo: Supplisca la fede Al difetto dei sensi. (Ci si rialza)  6 Al Padre e al Figlio Sia lode e giubilo, Salute, onore e potenza, Sia, e benedizione: Allo Spirito Santo Sia pari lode. Amen.

 

(Se la processione dura piú a lungo, si canta l’inno seguente)

 

1 Sacris Solémniis iúncta sint gàudia, Et ex præcórdiis sonent præcónia: Recédant vétera, nova sint ómnia, Corda, voces et ópera.  2 Noctis recólitur coena novíssima, Qua Christus créditur ágnum et ázyma Dedísse frátribus, iúxta legítima Priscis indúlta pátribus.  3 Post agnum typicum, explétis épulis, Corpus Domínicum datum discípulis, Sic totum ómnibus, quod totum síngulis, Eius fatémur mánibus.  4 Dedit fragílibus córporis férculum, Dedit et trístibus sánguinis póculum, Dicens: Accípite quod trado vásculum, Omnes ex eo bíbite.  5 Sic sacrifícium istud instítuit, Cuius offícium commítti vóluit Solis presbyteris, quíbus sic cóngruit, Ut sumant, et dent céteris.  6 Panis Angélicus fit panis hóminum: Dat panis coélicus figúris términum: O res mirábilis! mandúcat Dóminum Páuper, servus, et húmilis.  7 Te trina Déitas únaque póscimus, Sic nos tu vísita, sicut te cólimus: Per tuas sémitas duc nos quo téndimus, Ad lucem quam inhábitas. Amen.  

 

1 Alla sacra solennità uniamo i gaudi, E dai cuori si innalzino le lodi: Si allontani il vecchio e tutto sia nuovo, I cuori, le voci, le opere.  2 Celebriamo l’ultima cena, In cui crediamo che Cristo, l’agnello e gli àzzimi Diede ai suoi fratelli, giusta la legge Data agli antichi padri.  3 Dopo l’agnello tipico, terminata la cena, Il Corpo del Signore fu dato ai discepoli, Tutto a tutti e tutto a ciascuno, Dalle sue proprie mani.  4 Diede ai deboli il cibo del Corpo, Diede ai mesti la bevanda del Sangue, Dicendo: Prendete il calice che vi porgo E bevete tutti da esso.  5 Così istituì questo Sacrificio Il cui ufficio volle affidare Ai soli sacerdoti, ai quali così spetta Assumerlo e darlo agli altri.  6 Il Pane Angelico si fa pane degli uomini Il Pane celeste pone fine alle figurazioni: O cosa mirabile! Mangia il Signore Il povero, il servo, l’umile.  7 Ti preghiamo, Deità Trina e Una, Visitaci così come Ti onoriamo: Guidaci per i tuoi sentieri a cui tendiamo, Alla luce che Tu abiti. Amen

 

Sommario Liturgia


  www.maranatha.it

SESTRI LEVANTE (Genoa) Italy     

 

HOME  benvenuti | liturgia | bibbia | voci dal deserto | immagini & webcam | chiese locali | testi & documenti | pensieri

san francesco & santa chiara | massime eterne | papas pefkis | l'arcivescovo lambruschini | banner exch | links