|
|
MISSALE ROMANUM EX DECRETO SS. CONCILII TRIDENTINI RESTITUTUM AUCTORITATE S. PII Pp. V PROMULGATUM
B. JOANNIS Pp.
XXIII
CURA
RECOGNITUM
|
Copertina Premessa Generale Istruzione Universae Ecclesiae sull’applicazione della Lettera Apostolica Motu Proprio data "Summorum Pontificum" di S.S. Benedetto P.P. XVI Introduzione al Rito Straordinario Cose utili da sapersi per chi impara a Celebrare secondo il Rito di San Pio V Documenti Rubriche Ritus Servandus De Defectibus 1) Præparatio ad Missam 2) Ordo Missæ 3) Gratiarum actio post Missam Orazioni Preghiere prima della Messa Preghiere dopo la Messa Appendice Tutto il Missale Romanum 1962 in pdf. (online) Carteglorie Cantus ad Libitum Graduale Romanum (online) Canto Gregoriano in MP3 (online) Ordinario della Messa Latino-Italiano per i Fedeli Calendario Liturgico Festivo 2012 Divinum Officium (S. Missæ, Breviarium, Calendarium) Video per Imparare a Celebrare la Messa Tridentina (online) |
PRAEPARATIO AD MISSAM |
Il Sacerdote che si accinge a celebrare la Santa Messa provvede a raccogliersi spiritualmente e a distaccarsi dal mondo: recita in sacrestia, prima ancora di indossare i paramenti sacri, le preghiere prescritte.
Queste preghiere sono composte da una parte generale, dalle orazioni da dirsi a seconda del giorno, dalle orazioni di sant'Ambrogio e di san Tommaso d'Aquino, alla S. Vergine Maria, a san Giuseppe, a tutti gli Angeli e i Santi, al Santo in onore del quale si celebra la S. Messa e dalla formula di intenzione per la celebrazione.
Prima di assistere alla S. Messa, costituisce eccellente preparazione ad Essa e alla S. Comunione recitare le seguenti preghiere.
Prepararsi con la Chiesa e ringraziare Iddio con Essa, significa
assicurarsi una buona Comunione ed una piena partecipazione al
Sacrificio dell'Altare e quindi a quello della Croce. |
1. ORATIONES 2. INDUITUR SACERDOTALIBUS PARAMENTIS 3. BENEDICTIO AQUÆ
4.
ASPERSIO |
ORATIONES |
desíderat, lànguens concupíscit ánima mea in átria Dómini; Cor meum, et caro mea * exultánt ad Deum vivum.
et hirúndo nidum sibi, ubi ponat pullos suos: Altária tua, Dómine exercítuum: * Rex meus, et Deus meus!
perpétuo laudant te. Beátus vir, cuius auxílium est a te, * cum sacra itínera in ánimo hábet:
ac beneditiónibus véstiet eam plúvia prima. Procédent de róbore in róbur: * vidébunt Deum deórum in Sion.
Dómine exercítuum, áudi oratiónem meam; * áuribus pércipe, Deus Iacob. Clípeus noster, áspice, Deus, * et réspice fáciem uncti tui.
quam álii mílle; Consístere malo in límine domus Dei mei, * quam morári in tabernáculis peccatórum.
grátiam et glóriam largítur Dóminus; Non negat bona eis * qui ámbulant in innocéntia.
beátus homo qui cónfidit in te.
et Spirítui Sancto. Sicut erat in princípio et nunc et semper, * et in sæcula sæculórum. Amen.
bene vertísti sortem Iacob. Dimisísti culpam pópuli tui; * operuísti ómnia peccáta eórum.
destitísti a furóre iræ tuæ. Restítue nos, Deus Salvátor noster, * et depóne indignatiónem tuam advérsus nos.
aut exténdes iram tuam in omnes generatiónes? Nonne tu vitam restítuet nobis, * et pópulus tuus lætábitur in te?
et salútem tuam da nobis. Audiam, quid loquátur Dóminus Deus, * profécto lóquitur pacem
et eis qui corde convertúntur ad eum. Certe propínqua est salus eius timéntibus eum, * ut hábitet glória in terra nostra.
iustítia et pax inter se osculabúntur. Fidélitas germinábit ex terra, * et iustítia de coelo prospíciet.
et terra nostra dábit fructum suum. Iustítia ante eum incédet, * et salus in via gréssuum eius.
et Spirítui Sancto. Sicut erat in princípio et nunc et semper, *
et in sæcula sæculórum. Amen.
quia miser et pauper sum ego. Custódi ánimam meam, quia devótus sum tibi; * salvum fac servum tuum sperántem in te.
quia assídue ad te clamo. Lætífica ánimam servi tui, * quia ad te, Dómine, ánimam meam attóllo.
plenum misericórdiæ in omnes qui ínvocant te. Auscúlta, Dómine, oratiónem meam, * et atténde ad vocem obsecratiónis meæ.
quia exáudies me. Non est tibi par inter deos, Dómine, * et non est opus símile óperi tuo:
et prædicábunt nomen tuum. Quia magnus es tu et facis mirabília, * tu solus es Deus.
dírige cor meum, ut tímeat nomen tuum. Celebrábo te, Dómine, Deus meus, toto corde meo, * et prædicábo nomen tuum in ætérnum.
et eripuísti ánimam meam de profúndis inférni. Deus, supérbi insurrexérunt contra me,+ et turba præpoténtium insidiátur vitæ meæ, * neque te ponunt ante óculos suos.
tardus ad iram, summe clémens et fidélis. Réspice in me, et miserére mei; * da robur tuum servo tuo et salvum fac fílium ancíllæ tuæ.
qui odérunt me et confundántur, * quod tu, Dómine, adiúveris me et consolátus sis me.
et Spirítui Sancto. Sicut erat in princípio et nunc et semper, * et in sæcula sæculórum. Amen.
"Ego afflíctus sum valde"; Ego dixi in pavóre meo: * "Omnis homo fallax!"
pro ómnibus quæ tríbuit mihi? Cálicem salutáris accípiam: * et nómen Dómini invocábo.
coram ómni pópulo eius. Pretiósa est in óculis Dómini, * mors sanctórum eius.
ego servus tuus, fílius ancíllæ tuæ: * solvísti víncula mea. Tibi sacrificábo sacrifícium laudis, * et nomen Dómini invocábo.
cora omni pólulo eius, In átriis domus Dómini, * in médio tui, Ierúsalem.
et Spirítui Sancto. Sicut erat in princípio et nunc et semper, * et in sæcula sæculórum. Amen.
Dómine, áudi vocem meam. Fiant áures tuæ inténtæ * ad vocem obsecratiónis meæ.
Dómine, quis sustinébit? Sed penes te est peccatórum vénia, * ut cum reveréntia serviátur tibi.
spérat ánima mea in verbum eius; Exspéctat ánima mea Dóminum, * magis quam custódes auróram.
Magis quam custódes auróram, * exspéctat Isræl Dóminum, Quia penes Dóminum misericórdia, * et copiósa penes eum redémptio.
ex ómnibus iniquitátibus eius.
et Spirítui Sancto. Sicut erat in princípio et nunc et semper, * et in sæcula sæculórum. Amen.
(se c’è il ministrante risponde)
V/.
et ne nos indúcas in tentatiónem.
V/.
Ego dixi: Dómine, miserére mei.
V/.
Convértere, Dómine, aliquántulum.
V/.
Fiat misericórdia tua, Dómine, super nos.
V/.
Sacerdótes tui induántur iustítiam.
V/.
Ab occúltis meis munda me, Dómine. V/. Dómine, exáudi oratiónem meam. R/. Et clámor meus ad te véniat.
Aures
tuæ pietátis, mitíssime Deus, inclina précibus nostris, et gratia Sancti
Spíritus illúmina cor nostrum: ut tuis mystériis digne ministrare, teque
ætérna caritate dilígere mereámur.
Adsit
nobis, quǽsumus, Dómine, virtus Spíritus Sancti: quæ et corda nostra
cleménter expúrget, et ab ómnibus tueátur advérsis.
Consciéntias
nostras, quǽsumus, Dómine, visitándo purífica: ut véniens Dóminus noster
Iesus Christus, Fílius tuus, parata sibi in nobis invéniat mansiónem:
Qui tecum vivit et regnat in unitate Spíritus Sancti, Deus, per omnia
sǽcula sǽculorum.
Amen.
(
Preghiere
prima della Messa
-
Italiano
e
Latino
) S. Ambrogii
Ad mensam dulcíssimi convívii tui, pie Dómine Iesu Christe, ego peccátor de própriis meis méritis nihil præsúmens, sed de tua confídens misericórdia et bonitáte, accédere véreor et contremísco. Nam cor et corpus hábeo multis crimínibus maculátum, mentem et linguam non caute custodítam. Ergo, o pia Déitas, o treménda maiéstas, ego miser, inter angústias deprehénsus, ad te fontem misericórdiæ recúrro, ad te festíno sanándus, sub tuam protectiónem fúgio: et, quem iúdicem sustinére néqueo, salvatórem habére suspíro.
Oratio S. Thomæ Aquinatis
Omnípotens, sempitérne Deus, ecce accédo ad sacraméntum unigéniti Fílii tui, Dómini nostri, Iesu Christi; accédo tamquam infírmus ad médicum vitæ, immúndus ad fontem misericórdiæ, cæcus ad lumen claritátis ætérnæ, páuper et egénus ad Dóminum coeli et terræ.
O amatíssime Pater, concéde mihi diléctum Fílium tuum, quem nunc velátum in via suscípere propóno, reveláta tandem fácie perpétuo contemplári: Qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum. Amen.
Dopo aver recitato le preghiere, il Sacerdote prepara il Messale e il
Calice, quindi indossa i paramenti sacri baciando la croce posta
sull'amitto, sul manipolo e sulla stola, e nell'indossarli recita, per
ognuno di essi, la preghiera prescritta. |
INDUITUR SACERDOTALIBUS PARAMENTIS |
Amen. |
BENEDICTIO AQUÆ |
Quando si fa l’aspersione il Sacerdote, rivestito dei paramenti sacri (senza manipolo e pianeta), prepara in sacrestia l'acqua benedetta: acqua che userà poi per l'aspersione dei fedeli.
V/. Adiutórum nostrum + in nómine Dómini. R./ Qui feci coélum et terram.
V/. Exorcízo te, creatúra salis, per Deum + vivum, per Deum + verum, per Deum + sanctum, per Deum, qui te per Eliséum prophétam in aquam mitti iussit, ut sanarétur sterílitas aquæ: ut efficiáris sal exorcizátum in salútem credéntium: et sis ómnibus suméntibus te sánitas ánimæ et córporis et effúgiat atque discédat a loco, in quo aspérsum fúeris, omnis phantásia et nequítia vel versútia diabólicæ fraudis, omnísque spíritus immúndus adiurátur per eum qui ventúrus est iudicáre vivos et mórtuos, et sǽculum per ignem. R./ Amen.
V/.
Imménsam
cleméntiam tuam, omnípotens ætérne Deus, humíliter implorámus: ut hanc
creatúram salis, quam in usum géneris humáni tribuísti, bene+dícere,
et sancti+ficare
tua pietáti dignéris: ut sit ómnibus suméntibus salus mentis et córporis:
et
quídquid ex eo tactum vel respérsum fúerit,
cáreat omni immundítia, omníque impugnatióne spiritális nequítiæ. Per
Dóminum nostrum Iesum Christum, Fílium tuum, qui tecum vivit et regnat
in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per omnia sǽcula sæculórum.
V/. Deus, qui ad salútem humáni géneris, máxima quǽque sacraménta in aquárum substántia condidísti: adésto propítius invocatiónibus nostris, et eleménto huic multímodis purificatiónibus præparáto, virtútem tuæ bene+dictiónis infúnde: ut creatúra tua mystériis tuis sérviens, ad abigéndos dáemones, morbósque pelléndos, divínæ grátiæ sumat efféctum: ut quídquid in dómibus vel in locis fidélium hæc unda respérserit, cáreat omni immundítia, liberétur a noxa: non illic resídeat spíritus péstilens, non áura corrúmpens: discéndat omnes insídiæ laténtis inimíci: et si quid est, quod aut incolumitáti habitántium ínvidet, aut quiéti, aspersióne huius aquæ effúgiat atque discédat: ut salúbritas per invocatiónem sancti tui nóminis expetíta, ab ómnibus sit impugnatiónibus defénsa. Per Dóminum nostrum Iesum Christum, Fílium tuum, qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per omnia sǽcula sæculórum. R./ Amen.
(Mescolanza del sale e dell'acqua: per tre volte a mo' di croce)
R./ Amen.
R./ Et cum spíritu tuo.
V/. Deus invíctæ virtútis áuctor, et insuperábilis impérii Rex, ac semper magníficus triunphátor: qui advérsæ dominatiónis vires réprimis: qui inimíci rugiéntis sævítiam súperas: qui hostíles nequítias poténter expúgnas: te, Dómine, treméntes et súpplices deprecámur ac pétimus ut hanc creatúram salis et aquæ dignánter aspícias, benígnus illústres, pietátis tuæ rore sanctífices: ut ubicúmque fúerit aspérsa, per invocatiónem sancti nómnis tui, omnis infestátio immúndi spíritus abigátur: terrórque venenósi serpéntis procul pellátur: et præséntia sancti Spíritus nobis misericórdiam tuam poscéntibus, ubíque adésse dignétur. Per Dóminum nostrum Iesum Christum, Fílium tuum, qui tecum vivit et regnat in unitáte eiúsdem Spíritus Sancti, Deus, per omnia sǽcula sæculórum.
R./ Amen.
|
Il manipolo e la piante per il Celebrante si preparano allo scanno nel presbiterio dove successivamente l’aspersione verrà indossato dal Sacerdote. In Sacrestia si preparano il piviale, il secchiello con l’acqua benedetta e l’aspersorio e il libro col rito dell’aspersione; se non ci fosse il piviale, il celebrante compie il rito con la stola incrociata sul petto.
I due Ministranti procedono all’altare ai lati del Celebrante, sostenendo i lembi del piviale; il 1.mo porta il secchiello il 2.do il libro. Arrivati all’altare, fatta la genuflessione, si inginocchiano sull’ultimo gradino, deponendo sui gradini il 1.mo la berrette del Celebrante e il 2do il libro; il 1mo porge al Celebrante, coi debiti baci, l’aspersorio intinto nell’acqua: quando il Celebrante ha asperso l’altare e se stesso, tutti si alzano; il Celebrante asperge i due Ministranti, il Clero, se c’è, e poi il popolo. Durante l’aspersione i due chierici stanno sempre ai lati del Celebrante sostenendo i lembi del piviale: e il 1.mo porta anche il secchiello affinché il Celebrante vi possa opportunamente intingere l’aspersorio.
Al termine dell’aspersione, il 1.mo riceve l’aspersione; tornati all’altare, lasciano i lembi del piviale, che sostengono poi durante l’orazione; 2.do consegna e ritira a suo tempo il libro.
Al termine dell’orazione, genuflette in gradu e vanno allo scanno; il celebrante si toglie con l’aiuto del Ministrante il piviale e si mette il manipolo e la pianeta.
Il coro e i fedeli, che rimangono in piedi, cantano insieme al Sacerdote l'Antifona e il Salmo dell'Asperges o del Vidi Aquam. Nel corso dell'aspersione, i fedeli chínano il capo e si ségnano.
Extra tempus paschale
Nella I Domenica di Passione non si dice il Gloria Patri nella II Domenica di Passione o delle Palme non si fa l'aspersione.
Antiphona
misericórdiam tuam.
Gloria Patri, et Filio, * et Spirítui Sancto,
Sicut erat in princípio et nunc et semper, * et in sæcula sæculórum. Amen.
R/. Et salutáre tuum da nobis.
R/. Et clamor meus ad te véniat.
R/. Et cum spíritu tuo.
V/. Exáudi nos, Dómine sancte, Pater omnípotens, ætérne Deus, et míttere dignéris sanctum ángelum tuum de coélis, qui custódiat, fóveat, prótegat, vísitet, atque deféndat omnia habitántes in hoc habitáculo: Per Christum Dóminum nostrum. R/. Amen.
Tempore paschali
Antiphona
quóniam in sǽculum misericórdia eius.
et Spirítui Sancto.
et in sæcula sæculórum. Amen.
V/.
Dómine
exáudi oratiónem meam.
V/.
Dóminus
vobíscum.
Oremus
V/. Exáudi nos, Dómine sancte, Pater omnípotens, ætérne Deus, et míttere dignéris sanctum ángelum tuum de coélis, qui custódiat, fóveat, prótegat, vísitet, atque deféndat omnia habitántes in hoc habitáculo: Per Christum Dóminum nostrum.
|
|
|
www.maranatha.it |
SESTRI LEVANTE (Genoa) Italy |