2537. 1.
Te
Deum
Te Deum laudámus: *
te Dóminum confitémur.
Te ætérnum
Patrem, *
omnis terra venerátur.
Tibi omnes ángeli, *
tibi cæli et univérsæ potestátes:
tibi chérubim et séraphim *
incessábili voce proclámant:
Sanctus, *
Sanctus, *
Sanctus * Dóminus Deus
Sábaoth.
Pleni sunt cæli et
terra *
maiestátis glóriæ tuæ.
Te gloriósus *
Apostolórum chorus,
te prophetárum *
laudábilis númerus,
te mártyrum candidátus *
laudat exércitus.
Te per orbem terrárum *
sancta confitétur Ecclésia,
Patrem *
imménsæ maiestátis;
venerándum tuum verum *
et únicum Fílium;
Sanctum quoque *
Paráclitum Spíritum.
Tu rex gloriae *
Christe.
Tu Patris *
sempitérnus es Fílius.
Tu, ad liberándum susceptúrus hóminem, *
non horruísti Vírginis úterum.
Tu, devícto mortis
acúleo, *
aperuísti credéntibus
regna cælórum.
Tu ad déxteram Dei sedes, *
in glória Patris.
Iudex créderis *
esse ventúrus.
Te ergo quǽsumus, tuis fámulis súbveni, *
quos pretióso sánguine redemísti.
Aetérna fac cum sanctis tuis *
in glória
numerari.
Quest'ultima
parte dell'inno si può omettere.
Salvum fac pópulum tuum, Dómine, *
et bénedic hereditáti tuæ.
Et rege eos, *
et extólle illos
usque in ætérnum.
Per síngulos
dies *
benedícimus te;
et laudámus nomen tuum in sǽculum, *
et in sǽculum sǽculi.
Dignáre, Dómine, die
isto *
sine peccáto nos
custodíre.
Miserére nostri, Dómine, *
miserére nostri.
Fiat misericórdia tua,
Dómine, super nos, *
quemádmodum sperávimus in te.
In te, Dómine, sperávi:
non confúndar in ætérnum.
2538. 2.
Alla
Santa Croce
Vexílla regis pródeunt,
fulget crucis mystérium,
quo carne carnis cónditor
suspénsus est patíbulo;
Quo, vulnerátus ínsuper
mucróne diro lánceæ,
ut nos laváret crímine,
manávit unda et sánguine.
Arbor decóra et fúlgida,
ornáta regis púrpura,
elécta digno stípite
tam sancta membra tángere!
Beáta, cuius brácchiis
sæcli pepéndit prétium; .
statéra facta est córporis
prædam tulítque tártari.
Salve, ara, salve, víctima,
de passiónis glória,
qua Vita mortem pértulit
et morte vitam réddidit!
O crux, ave, spes única!
in hac triúmphi glória
piis adáuge grátiam
reísque dele
crímina.
_____________________________________________________
Nel
Tempo di Quaresima fino al Sabato Santo:
O crux, ave, spes única!
hoc passiónis témpore
piis adáuge grátiam
reísque dele crímina.
Nel
Tempo di Pasqua:
O crux, ave, spes única
paschale quae fers gaudium
piis adáuge grátiam
reisque dele crimina.
_____________________________________________________
Te, fons salútis, Trínitas,
colláudet omnis spíritus;
quos per crucis mystérium
salvas, fove per sǽcula. Amen.
2539. 3.
Alla
Santissima Eucaristia
Pange, lingua, gloriósi
córporis
mystérium,
sanguinísque pretiósi,
quem in mundi prétium
fructus ventris generósi
Rex effúdit géntium.
Nobis datus, nobis natus
ex intácta Virgine,
et in mundo conversátus,
sparso verbi sémine,
sui moras incolátus
miro clausit órdine.
In suprémæ nocte cenæ
recúmbens cum frátribus,
observata lege plene
cibis in legálibus,
cibum turbae duodénae
se dat suis mánibus.
Verbum caro panem verum
verbo carnem éfficit,
fitque sanguis Christi merum,
et, si sensus déficit,
ad firmándum cor sincérum
sola fides súfficit.
Tantum ergo sacraméntum
venerémur cérnui,
et antíquum documéntum
novo cedat rítui;
præstet fides
suppleméntum
sénsuum deféctui.
Genitóri Genitóque
laus et iubilátio,
salus, honor, virtus quoque
sit et benedictio;
procedénti ab utróque
compar sit laudátio. Amen.
2540. 4.
Allo
Spirito Santo
VENI CREATOR SPIRITUS
Veni, créator Spíritus,
mentes tuorum vísita,
imple supérna grátia,
quæ tu creásti, péctora.
Qui díceris Paráclitus,
donum Dei altíssimi,
fons vivus, ignis, cáritas
et spiritális únctio.
Tu septifórmis múnere,
dextrae Dei tu dígitus,
tu rite promíssum
Patris
sermóne ditans
gúttura.
Accénde lumen sénsibus,
infúnde amórem córdibus,
infírma nostri
córporis
vírtute
firmans pérpeti.
Hostem repéllas lóngius
pacémque dones prótinus;
ductóre sic te
prǽvio
vitémus omne nóxium.
Per te sciámus da
Patrem
noscámus atque
Fílium,
te utriúsque Spíritum
credámus omni témpore. Amen.
VENI
SANCTE SPIRITUS
Veni, Sancte Spíritus,
et emítte cǽlitus
lucis tuæ rádium.
Veni, pater páuperum,
veni, dator múnerum,
veni, lumen córdium.
Consolátor óptime
dulcis hospes animæ,
dulce refrigérium.
In labóre réquies,
in aestu tempéries,
in fletu solácium.
O lux beatíssima,
reple cordis íntima
tuórum fidélium.
Sine tuo númine,
nihil est in homine
nihil est innóxium.
Lava quod est sórdidum,
riga quod est áridum,
sana quod est sáucium.
Flecte quod est rigídum,
fove quod est frígidum,
rege quod est dévium.
Da tuis fidélibus,
in te confidéntibus,
sacrum septenarium.
Da virtutis méritum,
da salutis éxitum,
da perénne gáudium.
2541. 5.
Alla
Vergine
Maria
AVE MARIS STELLA
Ave, maris stella,
Dei mater alma,
atque semper virgo,
felix cæli porta.
Sumens illud «Ave»
Gabriélis ore,
funda nos in pace,
mutans Evæ nomen.
Solve vincla reis,
profer lumen cæcis,
mala nostra pelle,
bona cuncta posce.
Monstra te esse matrem,
sumat per te preces
qui pro nobis natus
tulit esse tuus.
Virgo singuláris,
inter omnes mitis,
nos culpis solútos
mites fac et castos.
Vitam præsta puram,
iter para tutum,
ut vidéntes Iesum
semper collætémur.
Sit laus Deo Patri,
summo Christo decus,
Spirítui Sancto
honor, tribus unus. Amen.
STABAT
MATER
Stabat mater dolorósa
iuxta crucem lacrimósa,
dum pendébat Fílius.
Cuius ánimam geméntem,
contristátam et doléntem
pertransívit gládius.
O quam tristis et afflícta
fuit illa benedícta
mater Unigéniti!
Quæ mœrébat
et dolébat
pia mater, cum vidébat
Nati pœnas incliti.
Quis est homo qui non fleret,
matrem Christi si vidéret
in tanto supplício?
Quis non posset contristári,
piam matrem contemplári
doléntem cum Fílio?
Pro peccátis suæ gentis
vidit Iesum in torméntis
et flagéllis súbditum.
Vidit suum dulcem Natum
moriéntem desolátum,
cum emísit spíritum.
Eia, mater, fons amóris,
me sentíre vim dolóris
fac, ut tecum lúgeam.
Fac ut árdeat cor
meum
in amándo
Christum Deum,
ut sibi compláceam.
Sancta mater, istud agas,
Crucifixi fige plagas
cordi meo válide.
Tui Nati vulneráti,
tam dignáti pro me
pati
pœnas mecum dívide.
Fac me vere tecum flere,
Crucifíxo condolére,
donec ego víxero.
Iuxta crucem tecum stare
ac me tibi sociáre
in planctu desídero.
Virgo vírginum præclára,
mihi iam non sis amára;
fac me tecum plángere.
Fac ut portem Christi mortem,
passiónis fac me
sortem
et plagas recólere.
Fac me plagis vulnerári,
cruce hac inebriári
et cruóre Fílii.
Flammis urar ne succénsus,
per te, Virgo, sim defénsus
in die iudícii.
Christe, cum sit hinc exíre,
da per matrem me veníre
ad palmam victóriæ.
Quando corpus moriétur,
fac ut ánimæ donétur
paradísi glória. Amen.
|