10
LUGLIO
SANTISSIMI MARTIRI ROMANI: SETTE FRATELLI E
RUFINA E SECONDA
INTRÓITUS
Ps. 112, 1 et 9. Laudáte, pueri, Dóminum, laudáte nomen
Dómini: qui habitáre facit stérilem in domo, matrem filiórum
lætántem. Ps.
ibid., 2. Sit
nomen Dómini benedíctum: ex hoc nunc, ei usque in sǽculum.
Glória Patri.
Lodate il Signore, o fanciulli; lodate il nome! Egli fa che
la donna sterilesia allietata nella sua casa da una corona di
figli. Sia benedetto il nome del Signore, da questo momento per
tutti i secoli.
ORÁTIO
Præsta, quǽsumus,
omnípotens Deus: ut, qui gloriósos Martyres fortes in sua
confessióne cognóvimus, pios apud te in nostra intercessióne
sentiámus. Per Dóminum nostrum.
Fa’, te ne preghiamo o Dio onnipotente, che, come vediamo i
gloriosi Martiri intrepidi nella confessione della fede, così li
sentiamo ferventi nell’intercessione in nostro favore presso di
te. Per il nostro Signore.
EPISTOLA
Léctio libri Sapiéntiæ.
Prov. 31, 10-31.
Mulíerem fortem quis
invéniet? Procul et de últimis fínibus prétium ejus. Confídit in
ea cor viri sui, et spóliis non indigébit. Reddet ei bonum, et
non malum, ómnibus diébus vitæ suæ. Quæsívit lanam et linum, et
operáta est consílio mánuum suárum. Facta est quasi navis
institóris, de longe portans panem suum. Et de nocte surréxit,
dedítque prædam domésticis suis, et cibária ancíllis suis.
Considerávit agrum, et emit eum: de fructu mánuum suárum
plantávit víneam. Accínxit fortitúdine lumbos suos, et roborávit
bráchium suum. Gustávit, et vidit, quia bona est negotiátio ejus:
non exstinguétur in nocte lucérna ejus.
Manum suam misit ad
fórtia, et dígiti ejus apprehendérunt fusum. Manum suam apéruit
ínopi, et palmas suas exténdit ad páuperem. Non timébit dómui
suæ a frigóribus nivis: omnes enim doméstici ejus vestíti sunt
duplícibus. Stragulátam vestem fecit sibi: byssus et púrpura
induméntum ejus. Nóbilis in portis vir ejus, quando séderit cum
senatóribus terræ. Síndonem fecit et véndidit, et cíngulum
trádidit Chananǽo. Fortitúdo et decor induméntum ejus, et
ridébit in die novíssimo. Os suum apéruit sapiéntiæ, et lex
cleméntiæ in lingua ejus. Considerávit sémitas domus suæ, et
panem otiósa non comédit. Surrexérunt fílii ejus, et beatíssimam
prædicavérunt: vir ejus, et laudávit eam, Multæ fíliæ
congregavérunt divítias: tu supergréssa es univérsas.
Fallax grátia, et vana est pulchritúdo:
múlier timens Dóminum, ipsa laudábitur.
Date ei de fructu mánuum
suárum: et laudent eam in portis ópera ejus.
M. - Deo grátias.
Una donna perfetta chi potrà trovarla? Ben superiore alle perle
è il suo valore. In lei confida il cuore del marito e non verrà
a mancargli il profitto. Essa gli dà felicità e non dispiacere
per tutti i giorni della sua vita. Si procura lana e lino e li
lavora volentieri con le mani. Ella è simile alle navi di un
mercante, fa venire da lontano le provviste. Si alza quando
ancora è notte e prepara il cibo alla sua famiglia e dà ordini
alle sue domestiche. Pensa ad un campo e lo compra e con il
frutto delle sue mani pianta una vigna. Si cinge con energia i
fianchi e spiega la forza delle sue braccia. È soddisfatta,
perché il suo traffico va bene, neppure di notte si spegne la
sua lucerna. Stende la sua mano alla conocchia e mena il fuso
con le dita. Apre le sue mani al misero, stende la mano al
povero. Non teme la neve per la sua famiglia, perché tutti i
suoi di casa hanno doppia veste. Si fa delle coperte, di lino e
di porpora sono le sue vesti. Suo marito è stimato alle porte
della città dove siede con gli anziani del paese. Confeziona
tele di lino e le vende e fornisce cinture al mercante. Forza e
decoro sono il suo vestito e se la ride dell'avvenire. Apre la
bocca con saggezza e sulla sua lingua c'è dottrina di bontà.
Sorveglia l'andamento della casa; il pane che mangia non è
frutto di pigrizia. I suoi figli sorgono a proclamarla beata e
suo marito a farne l'elogio: "Molte figlie hanno compiuto cose
eccellenti, ma tu le hai superate tutte!". Fallace è la grazia e
vana è la bellezza, ma la donna che teme Dio è da lodare. Datele
del frutto delle sue mani e le sue stesse opere la lodino alle
porte della città.
M. - Deo grátias.
GRADUALE
Ps. 123, 7-8. Anima nostra, sicut passer, erépta est de
láqueo venántium. Láqueus contrítus est, et nos liberáti sumus:
adjutórium nostrum in nómine Dómini, qui fecit coelum et terram.
Ps. 123, 7-8. La nostra anima e sfuggita come passero nella
mano del cacciatore. La rete si è spezzata e noi abbiamo
riacquistato la libertà: il nostro aiuto aiuto è nel nome del
Signore che ha fatto cielo e terra.
ALLELÚIA
Allelúja,
allelúja. Hæc
est vera fratérnitas, quæ vicit mundi crímina: Christum secuta
est, ínclita tenens regna coeléstia. Allelúja.
Allelúja, allelúja. Questa è la vera fratellanza che trionfò
delle iniquità del mondo : avendo seguito il cristo, possiede i
gloriosi regni celesti. Allelúja.
EVANGÉLIUM
Sequéntia sancti
Evangélii secúndum Matthǽum. Matth.
12, 46-50.
In illo témpore:
Loquente Jesu ad turbas, ecce, Mater ejus et fratres stabant
foris, quæréntes loqui ei. Dixit autem ei quidam: Ecce, mater
tua et fratres tui foris stant, quæréntes te. At ipse respóndens
dicénti sibi, ait: Quæ est mater mea et qui sunt fratres mei? Et
exténdens manum in discípulos suos, dixit: Ecce mater mea et
fratres mei. Quicúmque enim fécerit voluntátem Patris mei, qui
in coelis est: ipse meus frater et soror et mater est.
M. – Laus tibi Christe.
Mentre egli parlava ancora alla
folla, sua madre e i suoi fratelli, stando fuori in disparte,
cercavano di parlargli. Qualcuno gli disse: "Ecco di fuori tua
madre e i tuoi fratelli che vogliono parlarti". Ed egli,
rispondendo a chi lo informava, disse: "Chi è mia madre e chi
sono i miei fratelli?". Poi stendendo la mano verso i suoi
discepoli disse: "Ecco mia madre ed ecco i miei fratelli; perché
chiunque fa la volontà del Padre mio che è nei cieli, questi è
per me fratello, sorella e madre".
M. – Laus tibi Christe.
ANTÍPHONA AD OFFERTÓRIUM
Ps. 123, 7.
Anima nostra, sicut passer, erépta est de láqueo venántium:
láqueus contrítus est, et nos liberáti sumus.
Ps. 123, 7. Come passero la nostra anima è sfuggita al laccio
dei cacciatori; spezzato il laccio, noi acquistammo la libertà.
SECRÉTA
Sacrifíciis
præséntibus, quǽsumus, Dómine, inténde placátus: et,
intercedéntibus Sanctis tuis, devotióni nostræ profíciant et
salúti. Per Dóminum nostrum.
Volgi placato lo sguardo, o Signore a questo sacrificio,
affinché, per intercessione dei tuoi Santi, giovi alla nostra
devozione ed alla nostra salvezza.
PREFAZIO DELLA
SANTISSIMA TRINITÀ
COMMÚNIO
Matth.
12, 50.
Quicumque fecerit
voluntátem Patris mei, qui in cælis est: ipse meus frater et
soror et mater est, dicit Dóminus.
Chiunque fa la volontà del Padre moi che è nei cieli, quello
è moi fratelli e sorella e madre, dice il Signore.
POSTCOMMÚNIO
Quǽsumus, omnípotens Deus: ut, intercedéntibus Sanctis tuis,
illíus salutáris capiámus efféctum; cujus per heec mystéria
pignus accépimus. Per Dóminum.
Ti preghiamo Dio onnipotente, affinché, per intercessione dei
tuoi Santi, otteniamo realmente quella salvezza di cui questi
misteri sono pegno. Per il nostro Signore. |