|
Incipit
V.
Domine labia +
mea aperies.
R.
Et os meum annuntiabit laudem tuam.
V.
Deus +
in adjutorium meum
intende.
R.
Domine, ad adjuvandum me festina.
V.
Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
R.
Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in saecula
saeculórum. Amen
Alleluia
Invitatorium
{Antiphona ex Commune aut Festum}
Ant.
Regem Confessorum Dominum, * Venite adoremus.
Ant.
Regem Confessorum Dominum, * Venite adoremus.
Venite,
exsultemus Domino, jubilemus Deo, salutari nostro: praeoccupemus
faciem ejus in confessione, et in psalmis jubilemus ei.
Ant.
Regem Confessorum Dominum, * Venite adoremus.
Quoniam
Deus magnus Dominus, et Rex magnus super omnes deos: quoniam non
repellet Dominus plebem suam: quia in manu ejus sunt omnes fines
terrae, et altitudines montium ipse conspicit.
Ant.
Venite adoremus.
Quoniam
ipsius est mare, et ipse fecit illud, et aridam fundaverunt
manus ejus: venite, adoremus, et procidamus ante Deum: ploremus
coram Domino, qui fecit nos, quia ipse est Dominus, Deus noster;
nos autem populus ejus, et oves pascuae ejus.
Ant.
Regem Confessorum Dominum, * Venite adoremus.
Hodie,
si vocem ejus audieritis, nolite obdurare corda vestra, sicut in
exacerbatione secundum diem tentationis in deserto ubi
tentaverunt me patres vestri, probaverunt et viderunt opera mea.
Ant.
Venite adoremus.
Quadraginta
annis proximus fui generationi huic, et dixi: Semper hi errant
corde; ipsi vero non cognoverunt vias meas: quibus juravi in ira
mea: Si introibunt in requiem meam.
Ant.
Regem Confessorum Dominum, * Venite adoremus.
V.
Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
R.
Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in saecula
saeculórum. Amen
Ant.
Venite adoremus.
Ant.
Regem Confessorum Dominum, * Venite adoremus.
Hymnus
{ex Psalterio secundum temporum}
Tu
Trinitatis Unitas,
Orbem potenter quae regis,
Attende laudis canticum,
Quod excubantes psallimus.
Ortus refulget Lucifer
Sparsamque lucem nuntiat,
Cadit caligo noctium,
Lux Sancta nos illuminet.
Nam lectulo consurgimus
Noctis quieto tempore,
Ut flagitemus omnium
A te medelam vulnerum.
Quo fraude quidquid daemonum
In noctibus deliquimus,
Abstergat illud caelitus
Tuae potestas gloriae.
Ne corpus astet sordidum,
Nec torpor instet cordium,
Nec criminis contagio
Tepescat ardor spiritus.
Ob hoc, Redemptor, quaesumus:
Reple tuo nos lumine,
Per quod dierum circulis
Nullis ruamus actibus.
Praesta, Pater piissime,
Patrique compar Unice,
Cum Spiritu Paraclito,
Regnans per omne saeculum.
Amen.
Psalmi cum
lectionibus
{Antiphonas ex Psalterio secundum temporum}
Nocturn I
Ant.
Suscitavit Dominus * testimonium in Jacob: et legem posuit in
Israel
Psalmus 77(1-8)
[1]
77:1
Atténdite, pópule meus, legem meam: * inclináte aurem vestram in
verba oris mei.
77:2
Apériam in parábolis os meum: * loquar propositiónes ab inítio.
77:3
Quanta audívimus et cognóvimus ea: * et patres nostri
narravérunt nobis.
77:4
Non sunt occultáta a fíliis eórum: * in generatióne áltera.
77:5
Narrántes laudes Dómini, et virtútes ejus: * et mirabília ejus,
quæ fecit.
77:6
Et suscitávit testimónium in Jacob: * et legem pósuit in Israël.
77:7
Quanta mandávit pátribus nostris nota fácere ea fíliis suis: *
ut cognóscat generátio áltera.
77:8
Fílii qui nascéntur, et exsúrgent, * et narrábunt fíliis suis.
77:8
Ut ponant in Deo spem suam, et non obliviscántur óperum Dei: *
et mandáta ejus exquírant.
77:8
Ne fiant sicut patres eórum: * generátio prava et exásperans.
77:8
Generátio, quæ non diréxit cor suum: * et non est créditus cum
Deo spíritus ejus.
V.
Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
R.
Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in saecula
saeculórum. Amen
Ant.
Suscitavit Dominus * testimonium in Jacob: et legem posuit in
Israel
Ant.
Coram patribus eorum * fecit Deus mirabilia
Psalmus 77(9-16)
[2]
77:9
Filii Ephrem intendéntes et mitténtes arcum: * convérsi sunt in
die belli.
77:10
Non custodiérunt testaméntum Dei: * et in lege ejus noluérunt
ambuláre.
77:11
Et oblíti sunt benefactórum ejus: * et mirabílium ejus quæ
osténdit eis.
77:12
Coram pátribus eórum fecit mirabília in terra Ægýpti: * in campo
Táneos.
77:13
Interrúpit mare, et perdúxit eos: * et státuit aquas quasi in
utre.
77:14
Et dedúxit eos in nube diéi: * et tota nocte in illuminatióne
ignis.
77:15
Interrúpit petram in erémo: * et adaquávit eos velut in abýsso
multa.
77:16
Et edúxit aquam de petra: * et dedúxit tamquam flúmina aquas.
V.
Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
R.
Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in saecula
saeculórum. Amen
Ant.
Coram patribus eorum * fecit Deus mirabilia
Ant.
Januas coeli aperuit * Dominus, et pluit illis manna ad
manducandum
Psalmus 77(17-31)
[3]
77:17
Et apposuérunt adhuc peccáre ei: * in iram excitavérunt Excélsum
in inaquóso.
77:18
Et tentavérunt Deum in córdibus suis, * ut péterent escas
animábus suis.
77:19
Et male locúti sunt de Deo: * dixérunt: Numquid póterit Deus
paráre mensam in desérto?
77:20
Quóniam percússit petram, et fluxérunt aquæ: * et torréntes
inundavérunt.
77:21
Numquid et panem potest dare, * aut paráre mensam pópulo suo?
77:22
Ideo audívit Dóminus, et dístulit: * et ignis accénsus est in
Jacob, et ira ascéndit in Israël.
77:23
Quia non credidérunt in Deo: * nec speravérunt in salutári ejus:
77:24
Et mandávit núbibus désuper: * et jánuas cæli apéruit.
77:25
Et pluit illis manna ad manducándum: * et panem cæli dedit eis.
77:26
Panem Angelórum manducávit homo, * cibária misit eis in
abundántia.
77:27
Tránstulit Austrum de cælo: * et indúxit in virtúte sua Áfricum.
77:28
Et pluit super eos sicut púlverem carnes: * et sicut arénam
maris volatília pennáta.
77:29
Et cecidérunt in médio castrórum eórum: * circa tabernácula
eórum.
77:30
Et manducavérunt, et saturáti sunt nimis, et desidérium eórum
áttulit eis: *non sunt fraudáti a desidério suo.
77:31
Adhuc escæ eórum erant in ore ipsórum: * et ira Dei ascéndit
super eos.
77:31
Et occídit pingues eórum, * et eléctos Israël impedívit.
V.
Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
R.
Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in saecula
saeculórum. Amen
Ant.
Januas coeli aperuit * Dominus, et pluit illis manna ad
manducandum
Ant.
Deus adjutor * est eorum: et Excelsus redemptor eorum est
Psalmus
77(32-41) [4]
77:32
In ómnibus his peccavérunt adhuc: * et non credidérunt
mirabílibus ejus.
77:33
Et defecérunt in vanitáte dies eórum: * et anni eórum cum
festinatióne.
77:34
Cum occíderet eos, quærébant eum: * et revertebántur, et
dilúculo veniébant ad eum.
77:35
Et rememoráti sunt quia Deus adjútor est eórum: * et Deus
excélsus redémptor eórum est.
77:36
Et dilexérunt eum in ore suo, * et lingua sua mentíti sunt ei.
77:37
Cor autem eórum non erat rectum cum eo: * nec fidéles hábiti
sunt in testaménto ejus.
77:38
Ipse autem est miséricors, et propítius fiet peccátis eórum: *
et non dispérdet eos.
77:39
Et abundávit ut avérteret iram suam: * et non accéndit omnem
iram suam:
77:40
Et recordátus est quia caro sunt: * spíritus vadens et non
rédiens.
77:41
Quóties exacerbavérunt eum in desérto, * in iram concitavérunt
eum in inaquóso?
77:41
Et convérsi sunt, et tentavérunt Deum: * et Sanctum Israël
exacerbavérunt.
V.
Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
R.
Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in saecula
saeculórum. Amen
Ant.
Deus adjutor * est eorum: et Excelsus redemptor eorum est
Ant.
Redemit eos * Dominus de manu tribulantis
Psalmus
77(42-58) [5]
77:42
Non sunt recordáti manus ejus, * die qua redémit eos de manu
tribulántis.
77:43
Sicut pósuit in Ægýpto signa sua, * et prodígia sua in campo
Táneos.
77:44
Et convértit in sánguinem flúmina eórum: * et imbres eórum, ne
bíberent.
77:45
Misit in eos coenomyíam, et comédit eos: * et ranam, et
dispérdidit eos.
77:46
Et dedit ærúgini fructus eórum: * et labóres eórum locústæ.
77:47
Et occídit in grándine víneas eórum: * et moros eórum in pruína.
77:48
Et trádidit grándini juménta eórum: * et possessiónem eórum igni.
77:49
Misit in eos iram indignatiónis suæ: * indignatiónem, et iram,
et tribulatiónem: immissiónes per ángelos malos.
77:50
Viam fecit sémitæ iræ suæ, non pepércit a morte animábus eórum:
* et juménta eórum in morte conclúsit.
77:51
Et percússit omne primogénitum in terra Ægýpti: * primítias
omnis labóris eórum in tabernáculis Cham.
77:52
Et ábstulit sicut oves pópulum suum: * et perdúxit eos tamquam
gregem in desérto.
77:53
Et dedúxit eos in spe, et non timuérunt: * et inimícos eórum
opéruit mare.
77:54
Et indúxit eos in montem sanctificatiónis suæ: * montem, quem
acquisívit déxtera ejus.
77:55
Et ejécit a fácie eórum Gentes: * et sorte divísit eis terram in
funículo distributiónis.
77:56
Et habitáre fecit in tabernáculis eórum: * tribus Israël.
77:57
Et tentavérunt, et exacerbavérunt Deum excélsum: * et testimónia
ejus non custodiérunt.
77:58
Et avertérunt se, et non servavérunt pactum: * quemádmodum
patres eórum convérsi sunt in arcum pravum.
77:58
In iram concitavérunt eum in cóllibus suis: * et in sculptílibus
suis ad æmulatiónem eum provocavérunt.
V.
Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
R.
Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in saecula
saeculórum. Amen
Ant.
Redemit eos * Dominus de manu tribulantis
Ant.
Aedificavit * Deus sanctificium suum in terra
Psalmus
77(59-72) [6]
77:59
Audivit Deus, et sprevit: * et ad níhilum redégit valde Israël.
77:60
Et répulit tabernáculum Silo: * tabernáculum suum, ubi habitávit
in homínibus.
77:61
Et trádidit in captivitátem virtútem eórum: * et pulchritúdinem
eórum in manus inimíci.
77:62
Et conclúsit in gládio pópulum suum: * et hereditátem suam
sprevit.
77:63
Júvenes eórum comédit ignis: * et vírgines eórum non sunt
lamentátæ.
77:64
Sacerdótes eórum in gládio cecidérunt: * et víduæ eórum non
plorabántur.
77:65
Et excitátus est tamquam dórmiens Dóminus: * tamquam potens
crapulátus a vino.
77:66
Et percússit inimícos suos in posterióra: * oppróbrium
sempitérnum dedit illis.
77:67
Et répulit tabernáculum Joseph: * et tribum Éphraim non elégit.
77:68
Sed elégit tribum Juda, * montem Sion quem diléxit.
77:69
Et ædificávit sicut unicórnium sanctifícium suum in terra, *
quam fundávit in sæcula.
77:70
Et elégit David, servum suum, et sústulit eum de grégibus óvium:
* de post foetántes accépit eum,
77:71
Páscere Jacob, servum suum, * et Israël, hereditátem suam:
77:72
Et pávit eos in innocéntia cordis sui: * et in intelléctibus
mánuum suárum dedúxit eos.
V.
Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
R.
Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in saecula
saeculórum. Amen
Ant.
Aedificavit * Deus sanctificium suum in terra
Ant.
Adjuva nos * Deus salutaris noster: et propitius esto peccatis
nostris
Psalmus 78
[7]
78:1
Deus, venérunt gentes in hereditátem tuam, polluérunt templum
sanctum tuum: * posuérunt Jerúsalem in pomórum custódiam.
78:2
Posuérunt morticína servórum tuórum, escas volatílibus cæli: *
carnes sanctórum tuórum béstiis terræ.
78:3
Effudérunt sánguinem eórum tamquam aquam in circúitu Jerúsalem:
* et non erat qui sepelíret.
78:4
Facti sumus oppróbrium vicínis nostris: * subsannátio et illúsio
his, qui in circúitu nostro sunt.
78:5
Úsquequo, Dómine, irascéris in finem: * accendétur velut ignis
zelus tuus?
78:6
Effúnde iram tuam in Gentes, quæ te non novérunt: * et in regna
quæ nomen tuum non invocavérunt:
78:7
Quia comedérunt Jacob: * et locum ejus desolavérunt.
78:8
Ne memíneris iniquitátum nostrárum antiquárum, cito antícipent
nos misericórdiæ tuæ: * quia páuperes facti sumus nimis.
78:9
Ádjuva nos, Deus, salutáris noster: et propter glóriam nóminis
tui, Dómine, líbera nos: * et propítius esto peccátis nostris,
propter nomen tuum:
78:10
Ne forte dicant in Géntibus: Ubi est Deus eórum? * et innotéscat
in natiónibus coram óculis nostris.
78:11
Ultio sánguinis servórum tuórum, qui effúsus est: * intróeat in
conspéctu tuo gémitus compeditórum.
78:12
Secúndum magnitúdinem bráchii tui, * pósside fílios
mortificatórum.
78:13
Et redde vicínis nostris séptuplum in sinu eórum: * impropérium
ipsórum, quod exprobravérunt tibi, Dómine.
78:14
Nos autem pópulus tuus, et oves páscuæ tuæ, * confitébimur tibi
in sæculum.
78:15
In generatiónem et generatiónem * annuntiábimus laudem tuam.
V.
Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
R.
Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in saecula
saeculórum. Amen
Ant.
Adjuva nos * Deus salutaris noster: et propitius esto peccatis
nostris
Ant.
Ego sum Dominus * Deus tuus Israel, qui eduxi te de terra
Aegypti
Psalmus 80
[8]
80:1
Exsultáte Deo, adjutóri nostro: * jubiláte Deo Jacob.
80:2
Súmite psalmum, et date týmpanum: * psaltérium jucúndum cum
cíthara.
80:3
Buccináte in Neoménia tuba, * in insígni die solemnitátis
vestræ.
80:4
Quia præcéptum in Israël est: * et judícium Dei Jacob.
80:5
Testimónium in Joseph pósuit illud, cum exíret de terra Ægýpti:
* linguam, quam non nóverat, audívit.
80:6
Divértit ab onéribus dorsum ejus: * manus ejus in cóphino
serviérunt.
80:7
In tribulatióne invocásti me, et liberávi te: * exaudívi te in
abscóndito tempestátis: probávi te apud aquam contradictiónis.
80:8
Audi, pópulus meus, et contestábor te: * Israël, si audíeris me,
non erit in te deus recens, neque adorábis deum aliénum.
80:9
Ego enim sum Dóminus Deus tuus, qui edúxi te de terra Ægýpti: *
diláta os tuum, et implébo illud.
80:10
Et non audívit pópulus meus vocem meam: * et Israël non inténdit
mihi.
80:11
Et dimísi eos secúndum desidéria cordis eórum: * ibunt in
adinventiónibus suis.
80:12
Si pópulus meus audísset me: * Israël si in viis meis
ambulásset:
80:13
Pro níhilo fórsitan inimícos eórum humiliássem: * et super
tribulántes eos misíssem manum meam.
80:14
Inimíci Dómini mentíti sunt ei: * et erit tempus eórum in
sæcula.
80:15
Et cibávit eos ex ádipe fruménti: * et de petra, melle saturávit
eos.
V.
Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
R.
Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in saecula
saeculórum. Amen
Ant.
Ego sum Dominus * Deus tuus Israel, qui eduxi te de terra
Aegypti
Ant.
Ne taceas Deus * quoniam inimici tui extulerunt caput
Psalmus 82
[9]
82:1
Deus, quis símilis erit tibi? * Ne táceas, neque compescáris,
Deus.
82:2
Quóniam ecce inimíci tui sonuérunt: * et qui odérunt te
extulérunt caput.
82:3
Super pópulum tuum malignavérunt consílium: * et cogitavérunt
advérsus sanctos tuos.
82:4
Dixérunt: Veníte, et disperdámus eos de gente: * et non
memorétur nomen Israël ultra.
82:5
Quóniam cogitavérunt unanímiter: * simul advérsum te testaméntum
disposuérunt, tabernácula Idumæórum et Ismahelítæ:
82:6
Moab, et Agaréni, Gebal, et Ammon, et Ámalec: * alienígenæ cum
habitántibus Tyrum.
82:7
Étenim Assur venit cum illis: * facti sunt in adjutórium fíliis
Lot.
82:8
Fac illis sicut Mádian, et Sísaræ: * sicut Jabin in torrénte
Cisson.
82:9
Disperiérunt in Endor: * facti sunt ut stercus terræ.
82:10
Pone príncipes eórum sicut Oreb, et Zeb, * et Zébee, et Sálmana:
82:11
Omnes príncipes eórum: * qui dixérunt: Hereditáte possideámus
Sanctuárium Dei.
82:12
Deus meus, pone illos ut rotam: * et sicut stípulam ante fáciem
venti.
82:13
Sicut ignis, qui combúrit silvam: * et sicut flamma combúrens
montes:
82:14
Ita persequéris illos in tempestáte tua: * et in ira tua
turbábis eos.
82:15
Imple fácies eórum ignomínia: * et quærent nomen tuum, Dómine.
82:16
Erubéscant, et conturbéntur in sæculum sæculi: * et
confundántur, et péreant.
82:17
Et cognóscant quia nomen tibi Dóminus: * tu solus Altíssimus in
omni terra.
V.
Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
R.
Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in saecula
saeculórum. Amen
Ant.
Ne taceas Deus * quoniam inimici tui extulerunt caput
V.
Cognoscant quia nomen tibi Dominus
R.
Tu solus altissimus super omnem terram
Pater
noster, qui es in caelis, Sanctificetur nomen tuum. Adveniat
regnum tuum. Fiat voluntas tua,
sicut in coelo et in terra.
Panem nostrum quotidianum da nobis hodie. Et dimitte nobis
debita nostra, sicut et nos dimittimus debitoribus nostris.
V.
Et ne nos inducas in tentationem:
R.
Sed libera nos a malo.
Absolutio.
Ipsius pietas et misericordia nos adjuvet, qui cum Patre et Spiritu
Sancto vivit et regnat in saecula saeculorum. Amen.
V.
Jube, Domine, benedicere
Benedictio.
Ille nos benedicat, qui sine fine
vivit et regnat. Amen.
Lectio 1
De Daniele Propheta
Dan 6:11-15
11
Viri ergo illi curiosius inquirentes invenerunt Danielem
orantem, et obsecrantem Deum suum.
12
Et accedentes locuti sunt regi super edicto: Rex, numquid non
constituisti ut omnis homo qui rogaret quemquam de diis et
hominibus usque ad dies triginta, nisi te, rex, mitteretur in
lacum leonum? Ad quos respondens rex, ait: Verus est sermo juxta
decretum Medorum atque Persarum, quod praevaricari non licet.
13
Tunc respondentes dixerunt coram rege: Daniel de filiis
captivitatis Juda, non curavit de lege tua, et de edicto quod
constituisti: sed tribus temporibus per diem orat obsecratione
sua.
14
Quod verbum cum audisset rex, satis contristatus est: et pro
Daniele posuit cor ut liberaret eum, et usque ad occasum solis
laborabat ut erueret illum.
15
Viri autem illi, intelligentes regem, dixerunt ei: Scito, rex,
quia lex Medorum atque Persarum est ut omne decretum, quod
constituerit rex, non liceat immutari.
V.
Tu autem Domine miserere nobis.
R.
Deo gratias
R.
Super muros tuos Jerusalem constitui custodes:
* Tota die et nocte non tacebunt laudare nomen Domini.
V.
Praedicabunt populis fortitudinem meam, et annuntiabunt Gentibus
gloriam meam.
R.
Tota die et nocte non tacebunt laudare nomen Domini.
V.
Jube, Domine, benedicere
Benedictio.
Cujus festum
colimus, ipse intercedat pro nobis ad Dominum. Amen.
Lectio 2
Dan 6:16-20
16
Tunc rex praecepit, et adduxerunt Danielem, et miserunt eum in
lacum leonum. Dixitque rex Danieli: Deus tuus, quem colis semper,
ipse liberabit te.
17
Allatusque est lapis unus, et positus est super os laci: quem
obsignavit rex annulo suo, et annulo optimatum suorum, ne quid
fieret contra Danielem.
18
Et abiit rex in domum suam, et dormivit incœnatus, cibique non
sunt allati coram eo, insuper et somnus recessit ab eo.
19
Tunc rex primo diluculo consurgens, festinus ad lacum leonum
perrexit:
20
Appropinquansque lacui, Danielem voce lacrimabili inclamavit, et
affatus est eum: Daniel serve Dei viventis, Deus tuus, cui tu
servis semper, putasne valuit te liberare a leonibus?
Dan 6:21-24
21
Et Daniel regi respondens ait: Rex, in aeternum vive !
22
Deus meus misit angelum suum, et conclusit ora leonum, et non
nocuerunt mihi: quia coram eo justitia inventa est in me: sed et
coram te, rex, delictum non feci.
23
Tunc vehementer rex gavisus est super eo, et Danielem praecepit
educi de lacu: eductusque est Daniel de lacu, et nulla laesio
inventa est in eo, quia credidit Deo suo.
24
Jubente autem rege, adducti sunt viri illi, qui accusaverant
Danielem: et in lacum leonum missi sunt, ipsi, et filii, et
uxores eorum: et non pervenerunt usque ad pavimentum laci, donec
arriperent eos leones, et omnia ossa eorum comminuerunt.
V.
Tu autem Domine miserere nobis.
R.
Deo gratias
R.
Sustinuimus pacem, et non venit: quaesivimus bona, et ecce
turbatio: cognovimus Domine peccata nostra:
* Non in perpetuum obliviscaris nos.
V.
Peccavimus, impie gessimus, iniquitatem fecimus Domine in omnem
justitiam tuam.
R.
Non in perpetuum obliviscaris nos.
V.
Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
R.
Non in perpetuum obliviscaris nos.
V.
Jube, Domine, benedicere
Benedictio.
Ad societatem
civium supernorum perducat nos Rex Angelorum. Amen.
Lectio 3
Dídacus, Hispánus, ex óppido sancti Nicolái de Portu diœcésis
Hispalénsis, ab ineúnte ætáte, pii sub sacerdótis disciplína,
sanctióris vitæ tirocínium exércuit. Deínde, ut fírmius Deo se
conjúngeret, in convéntu de Arizzáfa sancti Francísci
Assisiénsis régulam in statu laicáli proféssus est. Magna ibi
alacritate húmilis obediéntiæ et reguláris observántiæ jugo se
subjíciens, contemplatióni in primis déditus, mira Dei luce
perfundebátur, ádeo ut de rebus cæléstibus, litterárum expers,
mirándum in modum et plane divínitus loquerétur. Canáriis in
ínsulis multa perpéssus, martyrii æstuans desidério, plures
infidéles verbo et exémplo ad Christi fidem convértit. Romæ in
convéntu Aræ cæli ægrotórum curæ destinátus, miro caritátis
afféctu hoc munus exércuit. Grátia ínsuper curatiónum in eo
elúxit. Demum Complúti piíssime ex hac vita migrávit, anno
Dómini millésimo quadringentésimo sexagésimo tértio. Illum,
multis miráculis clarum, Xystus quintus Sanctórum número
adscrípsit.
V.
Tu autem Domine miserere nobis.
R.
Deo gratias
Te Deum
Te
Deum laudamus: te Dominum confitemur.
Te aeternum Patrem, omnis terra veneratur.
Tibi omnes angeli, tibi coeli et universae potestates:
Tibi cherubim et seraphim incessabili voce proclamant:
Sanctus, Sanctus, Sanctus, Dominus Deus Sabaoth.
Pleni sunt coeli et terra majestatis gloriae tuae.
Te gloriosus apostolorum chorus,
Te prophetarum laudabilis numerus,
Te martyrum candidatus laudat exercitus.
Te per orbem terrarum sancta confitetur Ecclesia,
Patrem immensae majestatis;
Venerandum tuum verum et unicum Filium;
Sanctum quoque Paraclitum Spiritum.
Tu rex gloriae, Christe.
Tu Patris sempiternus es Filius.
Tu, ad liberandum suscepturus hominem,
non horruisti Virginis uterum.
Tu, devicto mortis aculeo,
aperuisti credentibus regna coelorum.
Tu ad dexteram Dei sedes, in gloria Patris.
Judex crederis esse venturus.
Sequens versus dicitur flexis
genibus
Te ergo quaesumus, tuis famulis subveni, quos pretioso sanguine
redemisti.
Aeterna fac cum sanctis tuis in gloria numerari.
Salvum fac
populum tuum, Domine, et benedic hereditati tuae.
Et rege eos, et extolle illos usque in aeternum.
Per singulos dies benedicimus te; et laudamus nomen tuum in
saeculum, et in saeculum saeculi.
Dignare, Domine, die isto sine
peccato nos custodire.
Miserere nostri, Domine, miserere nostri.
Fiat misericordia tua, Domine, super nos,quemadmodum speravimus
in te.
In te, Domine, speravi: non confundar in aeternum.
Omit sequentibus nisi
Laudes separandum est
Oratio
{ex Proprio Sanctorum}
V.
Domine exaudi orationem meam
R.
Et clamor meus ad te veniat
Oremus
Omnipotens sempiterne Deus, qui dispositione mirabili infirma
mundi eligis, ut fortia quaeque confundas: concede propitius
humilitati nostrae; ut piis beati Didaci Confessoris tui
precibus, ad perennem in caelis gloriam sublimari mereamur.
Per
Dominum nostrum Jesum Christum, Filium tuum: qui tecum vivit et
regnat in unitate Spiritus Sancti Deus, per omnia saecula
saeculorum.
R.
Amen.
V.
Domine exaudi orationem meam
R.
Et clamor meus ad te veniat
Conclusion
V.
Benedicamus Domino
R.
Deo gratias
V.
Fidelium animae per misericordiam Dei requiescant in pace.
R.
Amen. |
