1.
È desiderio della Chiesa che si imparta a tutti i moribondi. La può
impartire qualsiasi sacerdote che assista l'infermo, dopo la
confessione, il Viatico e l'Estrema Unzione, a qualsiasi malato che la
chieda, come pure a chi è fuori dei sensi o caduto in pazzia, ma la
chiederebbe se fosse in sé. Non si può dare agli impenitenti. Si può
dare anche ai fanciulli che non hanno ancora ricevuto la prima
Comunione, ma hanno già raggiunto l'uso della ragione. Si può dare a chi
è in pericolo di morte, anche se non è imminente, anche se questa non
provenga da malattia o vecchiaia; quindi anche ai soldati prima della
battaglia, ai condannati a morte e in altri simili casi in cui non si
può dare l'Estrema Unzione.
2.
Per la validità si richiede che il sacerdote imparta la benedizione
secondo la formula del Rituale; il Confiteor
si deve recitare anche se è stato detto immediatamente prima per il
Viatico e l'Estrema Unzione; invece in questo caso si omette
Pax huic domui e l'aspersione. Se il
pericolo di morte fosse però imminente, si usa la formula breve o anche
la brevissima.
Quest'ultima formula si può pure impartire in altri casi di
necessità. Se si imparte a parecchi, le preghiere si recitano una volta
sola al plurale.
3.
Per l'acquisto dell'indulgenza, da parte del moribondo si richiede:
a)
che invochi con la bocca o almeno col cuore il nome di Gesù;
b)
che accetti la morte dalle mani del Signore come pena del peccato.
4.
L'indulgenza
si acquista al punto della morte; quindi la benedizione si può impartire
una sola volta durante la stessa malattia, anche se il malato l'avesse
ricevuta in peccato mortale o avesse nuovamente peccato e ricevuto
l'Estrema Unzione o l'assoluzione. Nel caso in cui il malato, riavutosi
dal pericolo di morte, durante la stessa malattia vi ricadesse di nuovo
non è necessario, ma si può impartire un'altra volta.
5.
Il Sacerdote consola il malato e coloro che gli sono vicini dicendo che
queste pene terrene sono temporanee ma la promessa della Salvezza
dell’Anima è eterna ed è l’unica cosa che conta. Poi spiga l’importanza
del dono da parte del Sovrano Pontefice verso il moribondo,
dell’Indulgenza Plenaria, e di come questa assicuri l’entrata diretta in
Paradiso senza il passaggio purificatore nel Purgatorio.
Detto ciò dice:
V. Adiutorium nostrum in nomine
Domini.
R.
Qui fecit caelum et terram.
Ant.
Ne reminiscaris, Domine, delicta famuli tui (famulae tuae), neque
vindictam sumas de peccatis eius.
Kyrie, eleison.
Christe, eleison.
Kyrie, eleison.
Pater noster...
(sottovoce,
fino a:)
V.
Et ne nos inducas in tentationem.
R.
Sed libera nos a malo.
V.
Salvum (-am) fac servum tuum (ancillam tuam).
R.
Deus meus, sperantem in te.
V.
Domine, exaudi orationem meam.
R.
Et clamor meus ad te veniat.
V.
Dominus vobiscum.
R.
Et cum spiritu tuo.
Oremus.
Clementissime
Deus, Pater misericordiarum et Deus totius consolationis, qui neminem
vis perire in te credentem atque sperantem: secundum multitudinem
miserationum tuarum respice propitius famulum tuum
N., quem (famulam tuam
N., quam) tibi vera fides et spes
christiana commendant. Visita eum (eam) in salutari tuo, et, per
Unigeniti tui passionem et mortem, omnium ei delictorum suorum
remissionem et veniam clementer indulge; ut eius anima in hora exitus
sui te iudicem propitiatum inveniat, et in sanguine eiusdem Filii tui ab
omni macula abluta, transire ad vitam mereatur perpetuam. Per eundem
Christum Dominum nostrum.
R.
Amen.
Quindi, uno dei presenti recita il
Confiteor,
Confíteor
Deo omnipoténti, beátæ Maríæ semper Vírgini, beáto Michaéli Archángelo,
beáto Ioánni Baptístæ, sanctis Apóstolis Petro et Paulo, ómnibus Sanctis,
et vobis, fratres: quia peccávi nimis cogitatióne, verbo, et ópere:
(si
batte il petto tre volte dicendo)
mea culpa, mea culpa, mea máxima culpa. Ideo precor beátam Maríam semper
Vírginem, beátum Michaélem Archángelum, beátum Ioánnem Baptístam,
sanctos Apóstolos Petrum et Paulum, omnes Sanctos, et vos, fratres,
oráre pro me ad Dóminum Deum nostrum.
Oppure:
Confesso
a Dio onnipotente, [alla beata Maria sempre Vergine, a san Michele
Arcangelo, a san Giovanni Battista, ai santi Apostoli Pietro e Paolo, a
tutti i Santi] e a voi, fratelli, che ho molto peccato con pensieri,
parole e opere (ed omissioni):
(si batte il petto tre volte dicendo)
per mia colpa, per mia colpa, per mia grandissima colpa. E supplico la
beata sempre Vergine Maria, (gli Angeli) [san Michele Arcangelo, san
Giovanni Battista, i santi Apostoli Pietro e Paolo, tutti] i Santi e
voi, fratelli, di pregare per me il Signore Dio nostro.
Il
sacerdote, dice al singolare:
Misereátur
tui omnípotens Deus, et dimíssis peccátis tuis, perdúcat te ad vitam
ætérnam.
R.
Amen.
Indulgéntiam,
absolutiónem, +
et remissiónem
peccatórum tuórum tríbuat tibi omnípotens, et miséricors Dóminus.
R.
Amen.
Quando dice:
Indulgéntiam, etc., con la mano destra estesa fa
un segno di croce sul malato.
Prosegue poi con questa preghiera:
Dominus
noster Iesus Christus, Filius Dei vivi, qui beato Petro Apostolo suo
dedit potestatem ligandi atque solvendi, per suam piissimam
misericordiam recipiat confessionem tuam, et restituat tibi stolam
primam, quam in Baptismate recepisti: et ego facultate mihi ab
Apostolica Sede tributa, indulgentiam plenariam et remissionem omnium
peccatorum tibi concedo. In nomine Patris, et Filii
+, et Spiritus
Sancti.
R.
Amen.
Per
sacrosancta humanae reparationis mysteria, remittat tibi omnipotens Deus
omnes praesentis et futurae vitae poenas, paradisi portas aperiat et ad
gaudia sempiterna perducat.
R.
Amen.
Benedicat
te omnipotens Deus, Pater, Filius +, et Spiritus Sanctus.
R. Amen.
Se
l’infermo è molto vicino alla morte, e non c’è il tempo né per la
confessione, né per le preghiere sopra indicate, il sacerdote gli
impartisce subito la Benedizione Apostolica, dicendo:
Ego,
facultate mihi ab Apostolica Sede tributa, et remissionem omnium
peccatorum tibi concedo. In nomine Patris, et Filii
+, et Spiritus
Sancti.
R.
Amen.
Per
sacrosancta humanae reparationis mysteria, remittat tibi omnipotens Deus
omnes praesentis et futurae vitae poenas, paradisi portas aperiat et ad
gaudia sempiterna perducat.
R.
Amen.
Benedicat te omnipotens Deus, Pater, Filius
+, et Spiritus Sanctus.
R. Amen.
In
caso di vera necessità è sufficiente dire:
Ego,
facultate mihi ab Apostolica Sede tributa indulgentiam plenariam et
remissionem omnium peccatorum tibi concedo, et benedico te.
In nomine Patris, et Filii
+, et Spiritus Sancti.
R.
Amen.
Quando la Benedizione Apostolica si dà in questo modo a più malati
insieme, le preghiere sopra indicate si dicono una volta sola, al
plurale.
|